หลักการใช้เสียงในการพูด

     การใช้เสียงในการพูดต้องอาศัยการฝึกฝนจนชำนาญ เสียงที่ดีควรจะต้องมีลักษณะดังต่อไปนี้
ความดัง  การพูดให้พอดีได้สมดุล คือ ไม่เบาจนเกินไป ขึ้นอยู่กับการฝึกฝน
     ประการแรก ต้องยืดตัวตรง เพื่อให้กร้ามเนื้อที่บีบดันลมหายใจทั้งสองข้างขยายตัวเต็มที่ ไม่พูดกดหรือบีบข้างใดข้างหนึ่ง
      ประการที่สอง ควรหายใจลึกๆกว่าปกติ เพื่อให้ลมหายใจเข้าไปอัดอยู่ในปอดมากเพียงพอ
      มีท่วงทำนองน่าสนใจ เสน่ห์ของการพูดอยู่ที่การมีท่วงทำนองสูงๆต่ำๆ
      พื้นเสียง ปกติมนุษย์เราจะมีพื้นเสียงไม่เหมือนกัน เช่น บางคนมีเสียงก้องกังวานไพเราะแจ่มใส บางคนมีเสียงแหบแห้งแตกพร่า
      จังหวะของเสียง จังหวะต้องพอเหมาะ ไม่ช้ามาก จนดูเหมือนลากเสียงพูด ในขณะเดียวกันก็ไม่ควรเร็วมากจนฟังไม่ทัน มีความชัดเจนถูกต้อง
การวางตัวในการพูด
       ก่อนพูด ผู้พูดหลักควรนำคณะไปยังเวทีประธานในที่นั้นตามไปเป็นคนสุดท้าย
       เมื่อเริ่มพูด เมื่อประธานเริ่มแนะนำ ให้ลุกขึ้นอย่างกระฉับกระเฉงโดยการสงบอย่างปกติ และก้าวเดินไปยังที่พูด อย่ารอจนแนะนำเสร็จแล้วจึงพรวดพรากลุกขึ้นเดินไปยังที่พูด
       ระหว่างที่พูด ต้องสนใจอยู่ที่ความคิดและผู้ฟัง ไม่ต้องสนใจกับตัวเองว่า ท่าทางเป็นอย่างไร คนปรบมือให้หรือไม่
       หลังจากพูดจบ เวลาจบไม่ควรพูดคำว่า “ขอบคุณ” เว้นแต่ว่าเป็นคนขอขึ้นมาพูดหรือขอมาพูดเอง อาจกล่าวคำว่า “สวัสดี” แทน “ขอบคุณ”ก็ได้